Fanfare Orkest

Het Fanfare Orkest, ook wel Groot Orkest genoemd, bestaat uit een vijftigtal muzikanten, het komt uit in de Eerste Divisie en staat onder leiding van dirigent Paul van Gils. Het Fanfare Orkest vormt een combinatie van ervaren leden met jeugdige talentvolle blazers en slagwerkers, veelal uit eigen opleiding.

Het orkest treedt regelmatig op, niet alleen tijdens zelf georganiseerde concerten en uitwisselingsconcerten, maar ook bij speciale gelegenheden in het dorp. Denk hierbij aan Koningsdag, dodenherdenking, carnaval, kermis en het inhalen van Sinterklaas. Daarnaast brengt het orkest serenades bij 90- en 100-jarigen, bij jubilerende organisaties, bij het uitreiken van een Koninklijke Onderscheiding en bij gouden huwelijken. Kortom, de fanfare speelt een prominente rol in de gemeenschap.

Dirigent en oud-dirigenten

2024 – Paul van Gils

Paul van Gils (Boxtel, 1990) is een jonge, talentvolle dirigent en sinds december 2023 dirigent van ons fanfareorkest. Paul groeide op in een muzikaal gezin; zijn vader, Mari van Gils, is een gerenommeerd trompettist en dirigent. Paul begon op 8-jarige leeftijd met trompetlessen en ontwikkelde zich snel tot een veelbelovende muzikant. in 2009 startte hij aan het Conservatorium van Amsterdam met hoofdvakken trompet bij Theo Wolters en Hafabra-directie bij Danny Oosterman. Na twee jaar besloot Paul zich volledig te richten op het dirigeren van (blaas-)orkesten.
Paul heeft inmiddels een indrukwekkende carrière opgebouwd en is sinds december 2023 aangesteld als dirigent van de Koninklijke Fanfare Philharmonie. Daarnaast is hij actief als dirigent van de Koninklijke Harmoniekapel Delft, Muziekvereniging Eendracht Eerbeek en Muziekvereniging Concordia Bergschenhoek.

2014-2024 – Jack Sniekers

Jac Sniekers (25-12-1983 te Thorn) begon op jeugdige leeftijd met trompet spelen en werd lid van harmonie Sint Michaël in Thorn. Aan de plaatselijke muziekschool behaalde hij zijn diploma’s A t/m D.

Aan het conservatorium Maastricht studeerde hij trompet bij Theo Wolters maar schakelde op diens advies over naar hoorn en volmaakte zijn studie hoorn bij Prof. Will Sanders en Willy Bessems aan het conservatorium Maastricht. Directie studeerde hij eveneens aan het conservatorium Maastricht bij Pierre Kuijpers. Hij volgde masterclasses bij o.a. Frits Damrow, Wolfgang Guggenberger, Erich Penzel, Stefan Dohr en René Pagen. Als trompettist was hij verbonden aan het Nationaal Jeugd Harmonie Orkest en als (1e)hoornist aan het Nationaal Jeugd Orkest, Collegium Musicum Pommersfelden (D), Orkest Akademie Antwerpen(B) waar hij werkte met dirigenten als George Benjamin, Reinbert de Leeuw, Martin Sieghart, Edo de Waart, Martyn Brabbins, Ivan Meylemans e.a.

Om zich verder te ontwikkelen als dirigent nam hij deel aan workshops en cursussen bij o.a. Jan Cober, Kenneth Montgomery, Alex Schillings, Jos van de Braak, Ivan Meylemans. Hij volgt directielessen bij de bevlogen dirigent Jan Cober, om zich nog verder te ontplooien als dirigent. Jac dirigeert sinds 2008 en is op dit moment als dirigent o.a. verbonden aan harmonie Oefening en Uitspanning in Goirle (1e divisie) en harmonie Sint Lucia uit Neeritter (2e divisie). Toch is de Philharmonie niet zijn eerste fanfare-orkest. Als eerder dirigeerde hij de Koninklijke Fanfare Maasoever uit Kessel (3e divisie).

2009-2014 – Georges Moreau

Georges Moreau (Bree, 9 april 1968) is een Belgisch muziekpedagoog, dirigent, arrangeur en tubaïst.

Na het beëindigen van zijn humaniorastudies en zijn opleiding aan de muziekacademie van Genk, studeerde Georges Moreau achtereenvolgens aan het Koninklijk Conservatorium in Brussel en aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen. Hij behaalde er in totaal zes Eerste Prijzen en het Pedagogisch Diploma ensemblespel. In 1998 sloot hij zijn hogere muziekstudies af aan het Lemmensinstituut van Leuven nadat hij er het diploma van ‘Meester in de Muziek’ behaald had voor bastuba en het Hoger Diploma voor blaasorkestdirectie, beide met Grote Onderscheiding.

In 1990 werd Moreau aangesteld als leraar kamermuziek aan de Muziekacademie van Tongeren en aan het Muziekconservatorium van Hasselt. In 1999 en 2000 werd hij uitgenodigd als gastprofessor aan het Koninklijk Muziekconservatorium van Brussel. Sinds september 2007 is hij tevens leraar groot koper aan het Noordlimburgs Instituut voor Kunstonderwijs in Neerpelt. Daarnaast begon hij op zeer jonge leeftijd met dirigeren. Zo leidde hij de Koninklijke Harmonie Concordia van 1839 Hilvarenbeek, waarmee hij o.m. in 2005 Landskampioen werd in de superieure afdeling, en de ‘Heinekenfanfare’ uit Den Bosch. Later werd hij benoemd als chef-dirigent van Koninklijke Harmonie “St.-Cecilia”, Zele en van de fanfare SJV, Wiekevorst. Samen met het harmonieorkest van Zele werd hij in juli 2009 kampioen tijdens het Certámen Internacional de Bandas de Música Ciudad de Valencia. 

In mei 2010 nam hij, met de Koninklijke Harmonie “Sint-Martinus”, Opgrimbie, deel aan de internationale concertwedstrijd in Berlijn. Opnieuw kwam de kampioenstitel mee naar België. Hij wordt geregeld uitgenodigd om als jurylid te fungeren tijdens wedstrijden en festivals en treedt vaak op als gastdirigent. Tot nu toe concerteerde hij in ongeveer alle Europese landen en de USA. In juli 1997 en 2001 nam Moreau met succes deel aan de prestigieuze ‘Internationale Dirigentenwedstrijd van het Wereld Muziek Concours (WMC), Kerkrade’. Sinds 1998 werkt hij samen met muziekuitgeverij Beriato. Deze geeft al zijn orkestraties en bewerkingen voor blaasorkest uit en stelde hem in 2000 aan als producer en muziekregisseur voor haar CD-opnames. Zo nam hij reeds op met het Rundfunk Blasorchester Leipzig, The Danish Concertband, het Groot Harmonieorkest van de Belgische Gidsen, The Swiss Symphonic Wind Band, het Vlaams Harmonieorkest, het Vlaams Fanfare Orkest, das Polizei Musikkorps Baden-Württemberg, das Musikkorps der Bundeswehr Deutschland, het Harmonieorkest van het Conservatorium van Antwerpen, Belgian Brass, het Simoenstrio e.v.a.

Tussen juli 2009 en februari 2014 leidde hij de Koninklijke Fanfare Philharmonie Leende.

2007-2008 – Maurice Daemen

Maurice (geboren te Heerlen op 19 juli 1968) studeerde aan het Maastrichts’ Conservatorium de vakken Bugel bij Gerard Hamers (lid van het Groot Harmonie Orkest der Gidsen te Brussel) en Orkestdirectie bij dirigent Jan Stulen. Bij Gerard Hamers behaalde hij zowel het diploma Docerend Bugel alsook Uitvoerend Musicus Bugel, waarmee hij als eerste in Nederland in deze richting met uitstekend resultaat afstudeerde. In de loop van de jaren volgde hij lessen bij Theo Wolters, Rudiger Baldauf en Frits Damrow.

Als bugelist was Maurice jarenlang actief bij Brassband Limburg, alwaar hij als solist dikwijls voor het voetlicht trad. Tot 2003 was hij ook als bugelist verbonden aan fanfare ‘Eensgezindheid’ te Maasbracht. Regelmatig maakt hij deel uit van het professionele koperensemble ‘Flexible Brass’ en het Nederlands Fanfare Orkest te Amsterdam. Als solist is hij met regelmaat te gast bij diverse Hafa-orkesten en is hij te beluisteren op een aantal CD opnamen met diverse orkesten, zoals het Brabants Fanfare Orkest, Brassband Limburg en fanfare Eendracht Baarlo. In 1999 werkte hij als bugelist mee aan de methode Horen, Lezen & Spelen voor bugel van muziekuitgeverij De Haske te Heerenveen.

Tijdens zijn studie bugel volgde Maurice eveneens de opleiding Orkestdirectie bij Jan Stulen aan het Maastrichts’ Conservatorium. Tijdens deze studie dirigeerde hij bij diverse ad-hoc ensembles en de studentenorkesten van Nijmegen en Leiden, de meest uiteenlopende composities. Zo dirigeerde Maurice de Limburgse premières van composities van de hand van Hamburg en Gorecki. Hij voltooide deze studie met succes en nam tevens directie lessen bij Pierre Kuijpers. Sinds 1993 is Maurice actief als dirigent bij diverse orkesten en bewerkte in die hoedanigheid diverse werken voor fanfare -en harmonie orkest.

2001-2007 – Bram Sniekers

Bram Sniekers (1972) groeide op in het Limburgse witte stadje Thorn. Op 9-jarige leeftijd kreeg hij zijn eerste trompetlessen bij de plaatselijke muziekschool. Van 1989 tot 1994 studeerde hij Docerend Musicus en Uitvoerend Musicus Trompet bij Theo Wolters aan het Maastrichts conservatorium. Al tijdens die opleiding werd hij -19 jaar oud- aangenomen als solotrompettist van de Koninklijke Militaire Kapel te Den Haag, waar hij tot 2000 werkzaam was. Met dit orkest trad hij vele malen op als solist, in Nederland, maar ook in Canada, Rusland, Ierland en Duitsland. Met dit orkest speelde hij onder meer de trompetconcerten van Haydn, Hummel en Aratiunian. In 1990 was Bram Sniekers prijswinnaar tijdens het concours van Stichting Jong Muziektalent Nederland in Enschede.

Van 1999 tot 2005 was hij vaste remplaçant trompet bij het Radio Symfonie Orkest. Als freelance-trompettist speelde hij in nagenoeg alle symfonieorkesten in Nederland. In december 2005 werd hij uitgenodigd op het Italiaanse eiland Sardinië, waar hij als solist optrad met orkesten uit Monastir en Montserrato. In mei 2006 speelde hij een maand bij het Spaanse Orquesta de Castilla y Leon, waarmee hij op tournee ging naar Colombia en de Dominicaanse Republiek.

Lessen hafa-directie volgde Bram Sniekers bij o.a. Jan Cober, Maurice Hamers en Pierre Kuijpers. Sinds 1995 dirigeert hij diverse amateurorkesten, waarmee hij vele successen behaalde tijdens concoursen, festivals en concerten. Momenteel is Bram Sniekers dirigent van het Spaanse Banda de Lalín in Lalín. In 2005 was hij halve finalist tijdens de internationale dirigentenwedstrijd van het Wereld Muziek Concours, waar hij de Marinierskapel der Koninklijke Marine dirigeerde. In 2007 werd hij geselecteerd voor een internationale masterclass bij het Metropole Orkest, met docenten Vince Mendoza en Jan Stulen. Op 4 maart 2007 was hij een van de 6 kandidaten die het Metropole Orkest dirigeerden tijdens het slotconcert van de masterclass in Hilversum.

1986-2000 – Frans van Dun

Frans van Dun studeerde muziekwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Aan het Brabants Conservatorium in Tilburg studeerde hij muziekpedagogiek (1e gr.), harmonie- en fanfaredirectie DM & UM en bijvak koordirectie. Voor al deze examens wist hij cum laude te slagen. Daarnaast volgde Frans enkele korte directiecursussen en stages bij o.a. Frederic Fennel, Nicolaus Harnoncourt, Antal Dorati, Heinz Friezen, Ernest Bour en Hans Vonk. Tijdens zijn militaire diensttijd was Frans hoornist en 2e dirigent van het Fanfarekorps der Genie (het latere Fanfarekorps der Kon. Landmacht). Daarnaast was hij dirigent van diverse andere goede blaasorkesten zoals de orkesten van Leende, Deurne en Budel en was hij blazersrepetitor bij symfonieorkesten als Bellitoni (den Haag) en het Philips Symfonieorkest (Eindhoven). Bij de befaamde Desford Colliery Brassband uit Leicester (Engeland) was hij enkele keren gastdirigent.

1979-1986 – Anne de Vries

Anne de Vries was de tweede professionele dirigent die door de Fanfare Philharmonie werd ingehuurd. Hij was eerste hoboïst bij het Brabants Orkest, docent aan het conservatorium te Tilburg, geacht jurylid en dirigent van meerdere Superieure orkesten. Bij bij zijn aantreden trof hij een orkest met een merkwaardige samenstelling aan. Er was een groepje van oudere muzikanten en een groeiend aantal jeugdige muzikanten dat nog ervaring miste. Zie ook de foto van het KRO optreden in 1971. Daarnaast was er onderbezetting bij het slagwerk. De toelating van vrouwlijke muzikanten bracht de nodige versterking. Met hard werken en vernieuwing van het repertoire zorgde Anne de Vries er voor dat het fanfare orkest weer op het niveau van de Superieure afdeling kwam. 

In 1986 gaf hij een belangrijke aanbeveling voor zijn opvolger: Frans van Dun. 

1951-1979 – Win Groenen

Wim Groenen was vanaf 1935 muzikant bij de Philharmonie en vanaf 1951 gedurende 28 jaar dirigent. Onder zijn leiding bereikte het fanfareorkest de superieure afdeling en beleefde een hoogtepun toen in 1955 te Leiden het Landskampioenschap in de ere-afdeling werd behaald. Naar het voorbeeld van zijn oom en voorganger, Frans Groenen, stak hij een grote hoeveelheid exra uren en energie in de fanfare. Wim had tevens met zijn oom gemeen dat hij kassier was bij de Boerenleenbank (tegenwoordig Rabobank). 

Helaas zijn er naast tijden van bloei ook perioden van neergang. Dat de afbrokkeling zo goed moeglijk wer tegengegaan en er toch nog goede resultaten werden geboekt is in hoge mate te danken aan de extra inzet en toewijdig van Wim Groenen (zie bijvoorbeeld de bezetting van het orkest in 1971). 

Op vrijdag 19 juni 2015 is oud-dirigent en erelid Wim Groenen op 92-jarige leeftijd overleden.

1931-1951 – Frans Groenen

In de algemene vergadering van 11 mei 1906 nam Graard van Engelen afscheid als directeur (dirigent) en werd Frans Groenen tot zijn opvolger benoemd. Jaren tevoren was deze al belast met de opleiding van jonge muzikanten, wat hij overigens ook in Budel en Heeze deed. Onder leiding van Frans Groenen groeide de Philharmonic gestadig in aantal en kwaliteit, tot vanaf 1925 een beangstigende verslapping inzette. Gedurende twee jaren legde hij de dirigeerstok neer om vervolgens terug te keren als voorzitter en dirigent, een zelden voorkomende dubbelfunctie.

1931-1951 – Janus Smulders

In de periode van 1929 tot begin 1931 verving J.A. Smeulders Frans Groenen. 

1906-1929 – Frans Groenen

Zie stukje over Frans Groenen 1931-1951.

1888-1906 – Graard van Engelen

Graard van Engelen had tussen 1888 en 1906 de muzikale leiding van de Fanfare Philharmonie. Uit de Meierijsche Courant van 12 mei 1906 blijkt dat hij dit geheel belangeloos deed. Hij was 65 jaar lid van het gezelschap en gaf zijn taak op eigen initiatief over aan de legendarische Frans Groenen, die hij zelf bij de fanfare had gehaald.

1881-1888 – Jan Verhoeven

Jan Verhoeven werd in 1836 geboren in Riethoven. Hij was oorspronkelijk leerlooier, een vak wat ook in Leende veelvuldig werd uitgeoefend. In 1893  richtte hij Nos Jungit Ars in Waalre op en was hij in dezelfde plaats ook betrokken bij L’Union Musicale. Tussen de regels door van het herdenkingsboekje bij het 85-jarige bestaan van de Fanfare Philharmonie kan men lezen dat Jan Verhoeven in 1888 vertrok vanwege financiele redenen.

1874-1881 – Sjef Versteijnen

In 1874 wordt Peerke Versteijnen opgevolgd door zijn neef (oomzegger) Sjef Versteijnen uit Someren. Met zijn 23-jarige leeftijd wordt hij een ‘jeugdigen, veelbelovenden directeur’ genoemd. Van beroep was hij horlogemaker en ‘orgelnist’. Ook componeerde en arrangeerde hij. Bij het gouden (50 jarig bestaan) van de Fanfare Philharmonie werd van hem een Grand potpourri d’Opéras Divers uitgevoerd. Helaas overleed hij al in 1881 op 31-jarige leeftijd.

1859-1874 – Peerke Versteijnen

Peerke Versteijnen werd geboren in 1823 in Leende en had de leiding to 1874. Hij overleed op 28 juli 1908 en werd met muziek begraven. Hij was mede-oprichter van de Philharmonie waarvan hij 58 jaar lid zou zijn. Verder was hij 60 jaar lid van het kerkkoor en ook organist. 

Het startjaar in 1859 is enigszins speculatief, zoals is uitgelegd in de special over zijn voorganger Lurmans. 

1850-1859 – Jan Lurmans

Jean Lurmans (Nijmegen, 1811- Eindhoven, 1886) was zijn hele leven beroepsmuzikant onder diverse benamingen: “stafmuzikant, muzijkmeester, dirigent, muziekonderwijzer en directeur.” zoals op te maken valt uit actes van de burgelijkestand, uit krantenartikelen en nu ook internetpagina’s.

Bij zijn huwelijk in Eindhoven in 1838 is Jan Lurmans stafmuzikant bij “den dertiende afdeling in garnizoen” te Maastricht. Toen generaal Dibbets commandant was van het bezettingsleger in Maastricht, maakte ook Jan Lurmans in 1839 nog deel uit van het muziekkorps van dertiende regiment infanterie. Zijn zoon Josephus Fortunatus is in Maastricht geboren. Daarna is hij muzikant geweest bij het muziekkorps van de 1ste afdeling infanterie. Na opheffing van dat korps in 1943 is hij dirigent geworden van de harmonie Apollo’s Lust in Eindhoven. In 1848 werd hij daar ontslagen. In 1850 werd hij dirigent in Leende, maar had hij ook nog andere betrekkingen. Op het feest ter gelegenheid van het aannemen van de spoorwegwet op 25-8-1860 is de heer Luurmans directeur van de Harmonie van Boxtel zo schrijf de Noord-Brabanter op 28-8-1860. Op 9 maart 1866 blijkt hij directeur te zijn van de pas opgerichte fanfare Euterpe in Veghel ook hier wordt de bekwame leiding van de heer Lurmans geroemd. In 1862 en 1863 is hij directeur van de in 1849 opgerichtte Woenselse Harmonie Musis Sacrum. En in 1869 en 1873 van Apollo’s Lust in Eindhoven. Vaak was hij betrokken bij de oprichting van muziekgezelschappen en leidde dan muzikanten en locale dirigenten op om vervolgens het (dirigeer-)stokje over te dragen. Lurmans heeft ook een aantal muziekstukken op zijn naam staan, deze lijken helaas door de jaren heen alle verloren te zijn. Zijn zoons werden sigarenfabrikant, schoonzoons kreeg hij niet zijn dochters bleven ongehuwd.

Door samenwerking tussen de archivarissen van diverse muziekverenigingen is een uitgebreide reconstructie van de muzikale levensloop van Lurmans tot stand gekomen. Hierin kan ook gelezen worden waarom we denken dat de eind-datum van Lurmans in Leende 1859 is.